Wet betaalbare huur maakt huren (haast) onmogelijk
De Wet Betaalbare Huur is onder het vorige kabinet door Hugo de Jonge ingevoerd met als bedoeling om de huurprijzen in Nederland te reguleren en betaalbaarder te maken voor een breder deel van de bevolking. ‘Betaalbaar kunnen wonen’ is volgens de oud-minister immers 'een grondrecht dat de afgelopen jaren in verdrukking is geraakt’. De vraag is echter volledig of de wet woningen ook daadwerkelijk betaalbaar zal maken. Critici spraken zich juist fel uit tegen de wet omdat ze het aanbod van huurwoningen zou doen verkleinen.
- De Wet betaalbare huur stelt een maximum aan huurprijzen binnen het middensegment
- Daarnaast betalen woningeigenaren sinds vorig jaar belasting over hun tweede woning volgens box 3
- Vastgoedinvesteerders en particuliere verhuurders zien hun verdienvermogen verdwijnen en voelen zich genoodzaakt hun panden te verkopen
De Wet betaalbare huur legt strikte limieten op aan hoeveel huur er voor woningen in het middensegment gevraagd kan worden. Het middensegment betreft woningen met een kwaliteit tussen de 144 en 186 punten volgens het Woningwaarderingsstelsel; woningen met een huurprijs tussen € 879,97 en € 1157,95. De puntentelling is afhankelijk van de WOZ-waarde van de woonruimte, woonoppervlak (badkamer, keuken, etc.), energielabel en de oppervlakte van buitenruimten (tuin, balkon, berging en eventuele parkeerplaats).
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Een rekenvoorbeeld:
U bezit een rijtjeshuis (bouwjaar 1897) in het Regentessekwartier in Den Haag: een rustige wijk met veel jonge inwoners, veel voorzieningen en een goede verbinding met het centrum van de stad. Een WOZ-waarde van drie ton. De woning heeft energielabel C en een woonoppervlak van 71m2. De smalle, maar lange keuken is voorzien van grote koelkast met vriesvak, gasfornuis en combi oven. Op de begane grond is een ruime woonkamer van 24m2, op de bovenverdieping twee slaapkamers en een badkamer. Buiten is een kleine achtertuin van 2m bij 2m en een berging van 4,5m2. De woning is, kortom geschikt voor twee studenten of een jong stel met kind. Volgens het huidige puntensysteem krijgt de woning 162 punten: € 1002,61. 1
Ter vergelijking: de gemiddelde huurprijs voor een studentenwoning in Den Haag is maar liefst €33 per vierkante meter.
Minder inkomsten en meer belasting
Als gevolg van deze nieuwe wet wordt er dus een maximum gesteld aan het verdienvermogen van een woningeigenaar. Daar komt nog bij dat het bezit van een tweede woning sinds vorig jaar wordt belast volgens box 3 van de vermogensbelasting: als uw woning in waarde stijgt, bijvoorbeeld van € 300.000 tot € 335.000, bent u de belastingdienst € 12.600 verschuldigd.
Bovendien is het verstrekken van tijdelijke contracten niet meer toegestaan; een pand tijdelijk verhuren, bijvoorbeeld omdat u een familielid pas over 2 jaar in het pand wil laten wonen, zit er dus niet in. Het financieel aantrekkelijke rendement valt voor veel investeerders en particulieren dus volledig weg. Dit leidt tot verkoop van de panden. Een totale ramp voor huurders, omdat het huuraanbod hierdoor dus nóg kleiner wordt, maar óók voor particuliere vérhuurders, die noodgedwongen hun beleggingspand te koop moeten zetten.
Middenklasse in nood
De Wet betaalbare huur werkt dus averechts. Toegegeven, een aantal huurwoningen zal goedkoper worden aangeboden. Maar wanneer het aantal huurwoningen daalt, schieten huurders daar alsnog weinig mee op. Het grootste slachtoffer hiervan is de middenklasser.
Iemand met een modaal salaris verdient immers te veel om in aanmerking te komen voor een sociale huurwoning, maar over het algemeen te weinig om een koopwoning te financieren. De enige optie is dan de vrije huursector, die elke dag krimpt. Volgens schattingen zullen er meer dan 100.000 huurwoningen worden verkocht als gevolg van de nieuwe huurwet.
Het vinden van een huurwoning wordt, kortom, voor veel mensen bemoeilijkt - laat staan een betaalbare woning in het middensegment. Afgelopen jaar betaalde Nederland gemiddeld al bijna een kwart van ons inkomen aan woonlasten. Een kinderwens wordt door de kosten van levensonderhoud regelmatig uitgesteld; een betreurenswaardig gevolg van de overbelaste woningmarkt.
En de koopwoningen dan?
Wanneer woningen worden verkocht in plaats van verhuurd, ontstaat een stijging in het aanbod van koopwoningen. Je zou verwachten dat hierdoor de druk op de koopwoningmarkt dan iets zal afnemen, maar niets is minder waar. De woningen die worden aangeboden, worden in rap tempo opgekocht door grote investeringsmaatschappijen - vaak ver boven de vraagprijs. De vraag naar een woning blijft immers harder stijgen dan het aanbod. Het is daarom niet gek dat in 2024 de prijs van koopwoningen harder is gestegen dan vorig jaar. Een gemiddeld huis kost nu € 466.890, meer dan 10 keer een modaal salaris.
Huurregulering in de rest van de wereld
Niet alleen in Nederland bestaat een woningtekort: overal in het Westen overschaduwt de vraag het aanbod, met name door de massa-immigratie en een toename van eenpersoonshuishoudens.
In onder meer San Francisco en Parijs heeft eenzelfde ‘experiment’ plaatsgevonden, waarbij de huurprijzen werden gereguleerd door de overheid. Ook hier bleek dat maximumprijzen een negatief effect hadden op de huurmarkt. Het is dus géén goed instrument voor een gezonde woningmarkt. Bijna alle experts zijn het erover eens dat het probleem bij de wortel moet worden aangepakt: bij vraag en aanbod.
Niet méér, maar mínder regulering
De Wet betaalbare huur lijkt gunstig voor een kleine groep huurders, maar is voor de rest van de huurmarkt een drama. Een koerswijziging is noodzakelijk, waarbij het aantrekkelijk wordt gemaakt om te investeren in de woningmarkt en om huurders een kans te geven op een kwalitatieve en betaalbare woning. Daarbij moeten we dus niet alleen snijden in de regelgeving rondom het verhuren, maar ook in de beknellende wetgeving rondom het bouwen van nieuwe woningen. Géén ‘duurzaamheidseisen’, die leiden tot hogere bouwkosten, en een afschaffing van het stikstofbeleid zodat er weer vergunningen kunnen worden verstrekt aan de bouwsector.
Jongeren kunnen geen woonruimte voor een gezin vinden. Lagere inkomens zien sociale huurwoningen aan hun neus voorbijgaan door statushouders met voorrang. En de huurmarkt wordt volledig verstoord door regulering uit de koker van de linkse partijen. Alleen Forum voor Democratie durft het huidige woonstelsel fundamenteel te herzien. Steun onze beweging voor een toekomstbestendig en welvarend Nederland!
