menu

Column Iem al Biyati

De onzichtbare oorlog

De onzichtbare oorlog

Waar denk je aan als je denkt aan oorlog? Waarschijnlijk aan grote legers die tegenover elkaar staan; ergens op een veld, in de bossen, de woestijn of misschien in bunkers en loopgraven. Gewapend met schild en zwaard of een buks, op een paard, te voet of met een voertuig, gekleed in uniformen. Tanks, gevechtsvliegtuigen, bommen. Wat het ook precies mag zijn, je denkt in ieder geval aan iets fysieks. Maar oorlog hoeft niet altijd iets fysieks te zijn.

Elke dag, op ieder moment van de dag, wordt er een oorlog tegen ons gevoerd. Ja, zélfs terwijl je dit aan het lezen bent! Deze oorlog heeft misschien niet de traditionele vorm van een oorlog: militairen tegenover elkaar in een bepaald gebied met bepaalde wapens in een bepaalde tijd. Waar we nu in zitten is een geëvolueerde vorm van oorlogsvoering: de vijfde generatie oorlogsvoering. Hetgeen dat eerder beschreven werd - hetgeen waar men wellicht in de eerste instantie aan dacht - zijn vooral kenmerken van generatie één tot en met vier.

Generatie één kunnen we beschouwen als antieke oorlogsvoering. Een oorlog tussen (vormende) natiestaten of beschavingen. Grote legers, tegenover elkaar op een groot slagveld. Denk aan de Napoleontische oorlogen, de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog en onze eigen Tachtigjarige oorlog.

Vele technologische ontwikkelingen hebben geleid tot wat we nu de de Tweede Generatie kunnen noemen: musketten werden geweren en artillerie, boten veranderden in schepen en door de ontwikkeling van luchtvaart konden er zelfs gevechtsvliegtuigen en zeppelins worden ingezet. Een goed voorbeeld hiervan is de Eerste Wereldoorlog.

De Tweede Wereldoorlog is het bekendste voorbeeld van de Derde Generatie. Door technologische ontwikkelingen tijdens het Interbellum werden militaire tactieken nóg efficiënter, doeltreffender en sneller. Denk hierbij aan het Duitse Bewegungskrieg.

Bij Generatie Vier wordt het al minder duidelijk wie de vijanden zijn en waartegen er wordt gevochten. Dit komt door tactieken als guerrilla, terrorisme, proxy’s en rebellie. Hier begint een natiestaat haar geweldsmonopolie te verliezen en wordt een oorlog gedecentraliseerd: niet-statelijke groepen, culturen, geloofsovertuigingen en burgers strijden actief mee, vaak tegen een staat. Denk hierbij aan Hamas, PKK, IS, maar ook de Viet Cong tijdens de Vietnam-Oorlog.

Generatie Vijf is uniek. Mens en conflict zijn onlosmakelijk verbonden met elkaar. Echter heeft een combinatie van twee wereldoorlogen en de opkomst van massamedia ervoor gezorgd dat oorlog niet meer over doden an sich hoeft te gaan, maar om misleiding: een oorlog van informatie, ideeën, perceptie, narratieven. Natuurlijk is oorlog altijd een fysieke manifestatie van het conflict der ideeën geweest, alleen is men er - na vallen en opstaan - achter gekomen dat er een makkelijkere manier is om te overwinnen. Je kan immers mensen met conflicterende ideeën vermoorden zoveel en zolang je wil, een idee is niet te vermoorden. Dit indachtig is het in post-moderne oorlogsvoering de bedoeling om gedachten te beïnvloeden, omdat gedachten tot actie leiden. Zo beïnvloedt men het gedrag van een individu of van een groep. Revolutionair: bloedvergieten is niet langer nodig voor winst!

Het traditionele idee van oorlogsvoering is op grote schaal gesneuveld. Niet langer is het ‘t klassieke Rood vs. Blauw of het doeltreffend steken van jouw vijand met een bajonet. Deze oorlog is niet per se fysiek van aard, maar metafysisch: een ideeënoorlog. Door grootschalige propaganda, media en de controle op vrije gedachten door staat, organisaties en instituties, is het aanzienlijk moeilijker geworden om te weten wie jouw tegenstanders zijn, maar ook wie jouw bondgenoten zijn. Bovendien is het nu zelfs onduidelijker waarvoor jijzelf eigenlijk staat, wie jij bent. Deze oorlog vindt dagelijks - overal, bij iedereen, op elk moment - plaats: in de woonkamers waar de TV nog staat, het moderne boek dat hier en daar nog wordt gelezen, de hedendaagse kunst in vele musea, de leerboeken en leerkrachten op scholen en universiteiten, in supermarkten waar men “voedsel” koopt, de moderne muziek die door bluetooth-oortjes door de hersenpan dreunt. Hier worden mensen vergiftigd met een desastreus idee.

Hoe de Vijfde Generatie oorlogsvoering manifesteert is door bijvoorbeeld censuur op het (ooit) vrije internet, TV-programma’s die een degenerate agenda voorschotelen, schoolboeken die precies vertellen wat kinderen moeten vinden, de staat die andersdenkenden oppakt, opsluit of demoniseerd. Fenomenen zoals LHBTisme, klimaathysterie en oikofobie zal iedereen herkennen als symptomen van een ziekte, maar ook is massa-immigratie een goed voorbeeld hiervan, want wie zijn er nu precies onze vijanden: de mensen die hier onder valse voorwendselen worden gelokt, of de globalisten die hun landen verlanden verwoesten met onzinnige oorlogen in verre oorden en hen vervolgens een worst voorhoudt om naar het Westen te komen? Wie worden er nu precies tegen elkaar opgezet, en bovendien: wie zet ons tegen elkaar op? Het wordt lastiger je vijand in het vizier te krijgen en te houden, maar iedereen voelt dat er iets niet klopt. De beste contemporaine voorbeelden zijn de Rusland - Oekraïne oorlog en corona. Dit zijn dé voorbeelden van Vijfde Generatie oorlogsvoering. Een deel van deze oorlogen zijn zeer zeker fysiek, maar het overgrote deel is een ideeënoorlog bedoeld om gedrag te sturen door middel van angstzaaierij en misleiding. Denk terug aan begin 2020: de schokkende video’s van willekeurige burgers die op straten van China dood neervielen of de video’s uit Italië van ziekenhuizen vol met lijkenzakken. Of van flarden beeldmateriaal afkomstig uit de Oekraïense en Russische fronten. Hoe leg je de vinger op de zere plek als je van alle kanten wordt belaagd met ideeën? Hoe wint men deze oorlog?

Net zoals in een traditionele oorlog moet men zichzelf wapenen tegen de gebruikte tactieken. Een simpele eerste stap is het uitzetten van de tv. Complexer, maar ook heel belangrijk: stappen ondernemen die ervoor zorgen dat iemand onafhankelijk van de staat en het financiële slavensysteem kan leven. Gezien dit een ideeënoorlog is, is dit een oorlog tegen de geest. Draag daarom zorg voor geest en lichaam door middel van (vecht)sport, voeding, klassieke muziek, meditatie en goede boeken. Bovendien moeten vooral onze kinderen beschermd worden: een volwassene, met een ontwikkeld karakter en identiteit, is lastiger te controleren en te onderdrukken dan een kind. Hierom zitten globalisten achter kinderen aan en proberen ze de familiestructuren te vernietigen. Daarom is het cruciaal om kinderen zélf op te voeden, door ze goede waarden mee te geven - dus geen staatswaarden - en hen de vrijheid te geven hun eigen identiteit en mening te ontwikkelen. Ten slotte, in een tijd van individualisering en ontbinding, is het goed om gelijkgestemden op te zoeken om zo een gemeenschap op te bouwen. We zijn immers niet alleen.

Oorlog is van alle tijden en de ontwikkelingen staan absoluut niet stil. We zijn van voornamelijk fysieke oorlogen naar voornamelijk niet-fysieke oorlogen gegaan, een oorlogsevolutie, waar de generaties elkaar niet vervangen, maar juist op elkaar doorbouwen. De intrinsieke waarde is wellicht niet veranderd, wel de instrumentele waarde: een nieuw, modern jasje. Het bewust zijn van dit feit is al een enorme stap in de goede richting, in de richting van verlossing, van autonomie, van eigenheid. Daarna komt de bepaling van de vijand, de bron van deze onzichtbare oorlog, van deceptie, subversie en ondermijning. Je kan pas terugvechten als je weet waartegen je vecht. Dan zullen wij deze oorlog winnen!