Aanpak dikastocratie

De afgelopen jaren is het evenwicht tussen democratie en rechterlijke macht ontspoord. De politieke beslissingen van rechters reiken steeds verder; en steeds kleiner wordt daarmee de bewegingsruimte van regering en parlement. Dit komt onder meer door de wildgroei van ‘internationaal recht’ - een geheel aan ‘afspraken’ en algemene wenselijkheden, die via de beruchte artikelen 93 en 94 van onze Grondwet direct doorwerken in ons nationale rechtsstelsel en - daarmee - de ruimte bieden aan Nederlandse rechters om hun eigen politieke opvattingen - via ‘rechtspraak’ - aan de samenleving op te dringen.

Wij willen de staatsrechtelijke machtsbalans herstellen door de directe werking van ‘internationaal recht’ te beëindigen en de artikelen 93 en 94 van de Grondwet te schrappen. Ook willen we invoering van een ‘Wet op de rechtsvinding’, op grond waarvan wetten moeten worden geïnterpreteerd conform de oorspronkelijke bedoeling van de wetgever. Zo wordt voorkomen dat rechters de wet zien als een ‘levend instrument’, waar zij naar verloop van tijd hun eigen betekenis aan kunnen geven.

Ook zien we een probleem met de selectieprocedure van onze rechters. Officieel worden rechters benoemd door de regering (uitvoerende macht), maar in de praktijk wordt vrijwel altijd de aanbeveling gevolgd vanuit de rechterlijke macht zelf. Hierdoor kan een ideologisch bolwerk zichzelf in stand houden. Daar dient een correctie op plaats te vinden. Via een parlementaire ondervragingscommissie naar Amerikaans model willen wij de grip van de politiek op benoeming van (hogere) rechters, zoals leden van de Hoge Raad of van de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, versterken.

Wij willen:

• Artikel 93 en 94 van de Grondwet schrappen. Beëindigen monistisch stelsel en invoering van een dualistisch stelsel.
• Het toetsingsverbod (artikel 120 Grondwet) te allen tijde handhaven. Nooit instemmen met een ‘constitutioneel hof’. Wij zijn tegen toetsing aan grondrechten, in elke vorm.
  
• Invoering ‘Wet op de Rechtsvinding’, waarin onder meer wordt bepaald dat rechters de wet moeten uitleggen naar de oorspronkelijke bedoeling van de wetgever.
  
• Naast maximumstraffen ook minimumstraffen voor bepaalde delicten, zoals vuur- en steekwapenbezit. Rechters mogen afwijken van het vastgestelde minimum, maar moeten dat wel kunnen motiveren.
• Artikel 3:305a Burgerlijk Wetboek aanpassen. Het wordt niet langer mogelijk om op grond van het ‘algemeen belang’ het overheidsbeleid aan te vechten (zoals gebeurde in bijv. de Urgenda-zaak).
• Invoering parlementaire ondervragingscommissie die de grip van de democratie op aspirant-leden van de Hoge Raad en de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State vergroot.
  
• .. Parlementaire ondervragingscommissie vergroot de grip van de democratie op aspirant-leden van de Hoge Raad en de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.