Een ongemakkelijk feministisch ontbijt bij de provincie | Column Ewald Kegel

Op 5 maart is onder leiding van een VVD-Statenlid het Vrouwendagontbijt georganiseerd. De echte Vrouwendag was overigens op 8 maart, maar bij de provincie kijken we niet op van een (paar) dag(en) eerder of later. Het aangekondigde programma bestond op hoofdlijnen uit een eerbetoon aan Suze Groeneweg (het eerste vrouwelijke Tweede Kamerlid), het ontbijtje zelf en een keynote van Devika Partiman. En dat alles mocht onderaan de streep 5.000 euro kosten.

In ons fractievoorzittersoverleg zou er de spreekwoordelijke klap op gegeven worden. Slim speurwerk van een collega-fractievoorzitter bracht aan het licht dat mevrouw Partiman er wat minder democratische en frisse principes erop nahield en - volgens haar - extreem-rechtse partijen als SGP, PVV en FVD liever links [sic] liet liggen. Mevrouw Partiman werd gelet op haar uitlatingen toen maar gecanceld voor de keynote.

Het bleef niet bij de commotie rondom mevrouw Partiman. Via een mail liet ik weten dat FVD niet zit te wachten op een evenement op basis van geslachtskenmerken die je onveranderbaar bij je geboorte meekrijgt. Je kan en mag natuurlijk altijd zo’n evenement organiseren, maar doe dat dan even zonder subsidie van de belastingbetaler. En dan mag mevrouw Partiman gerust FVD komen bashen (zonder subsidie).

Mannen waren op het ontbijt na wat gedoe toch welkom, maar de vrouwen werden wel geacht om een vrouwelijke introducé mee te nemen, anders zou het alsnog te veel een evenement voor mannen worden.

De drang naar (meer) feminisme onder het mom van begrippen als ‘gendergelijkheid’ is een heilloze en zinloze weg. In het klein zie je dat al bij de ongemakken van het georganiseerde ontbijt, in de echte wereld wordt het falen van doorgeslagen feminisme op allerlei plekken in onze samenleving zichtbaar. 

Feminisme zegt het op te nemen voor de vrijheid, gendergelijkheid en ontwikkeling van de vrouw, maar in de praktijk komt het er meestal op neer dat de vrouw in de beste tijd van haar leven op kantoor saaie opdrachten van een leidinggevende uitvoert, terwijl ze zich had kunnen wijden aan de opvoeding en ontwikkeling van haar eigen kinderen. 

Het feminisme heeft voor direct onheil gezorgd in iedere samenleving waar haar ideeën wortel schoten. In een wereld waar zowel mannen als vrouwen werken stijgen de kosten van levensonderhoud zodanig dat een traditioneel gezin al vrijwel geen optie meer is: een selffulfilling prophecy. Geboortecijfers storten in waarvoor onze bestuurders het volgende ei van Columbus al klaar hebben: nieuwe generaties werden gerekruteerd door import van asielzoekers uit de minst ontwikkelde gebieden van onze wereld.

Een ander misverstand van het feminisme is dat hetzelfde werk door zowel mannen als vrouwen gedaan kan worden. Daarbij doelen de feministen overigens vooral op werk dat niet gekenmerkt wordt door fysieke inspanning of technische kennis. In een diverse en inclusieve maatschappij worden dan de (management)banen die communicatieve vaardigheden vereisen steeds vaker door vrouwen ingevuld, maar blijven de banen die echte technische kennis vereisen, vrijwel altijd ingevuld door mannen. Hersenen van mannen en vrouwen zijn nu eenmaal anders ‘bedraad’. Iedereen die het voorrecht heeft gehad om zowel een meisje als een jongen op te voeden, weet wat ik bedoel. En dan heb ik het nog maar niet over de zware fysieke beroepen waar het aandeel van vrouwen ook altijd rond de 0% zal blijven en waar je feministen nooit hoort over gelijke vertegenwoordiging van man en vrouw.

Mijn oproep zou dan ook zijn om terug te keren naar een nieuw normaal, waarbij rekening gehouden wordt met wat vrouwen en mannen daadwerkelijk kunnen en dat feministische idealen niet leiden tot maatschappelijke ontsporingen. Ik ben altijd bereid om dit als keynote-spreker op een evenement verder toe te lichten.

Ewald Kegel, Fractievoorzitter FVD Zuid-Holland