Zuid-Holland op de rand van de afgrond | Column Seppe Bakker
In 2024 bedroeg de totale immigratie naar Nederland maar liefst 314.000 personen (1), aldus de voorlopige cijfers van het CBS. Internationale migratie speelt inmiddels een grotere rol in de bevolkingsgroei dan geboorte en sterfte. De omstreden spreidingswet, het prestigeproject van het linkse blok, wordt gepresenteerd als dé oplossing voor de asieldruk en de chaos in Ter Apel. Maar laten we eerlijk zijn: het is niets meer dan een pleister plakken op een diepe wond. In plaats van het probleem bij de wortel aan te pakken — de ongebreidelde instroom van asielzoekers — worden de problemen simpelweg verspreid over het hele land. Van het ‘strengste asielbeleid ooit’ is nog niks te merken. Zuid-Holland dreigt hiermee het toneel te worden van een nieuw hoofdstuk in dit falende experiment.
Voorstanders van massale migratie zingen hun welkomstliederen, gedreven door een dwangmatige behoefte om te deugen. Maar wie betaalt de prijs? Niet de beleidsmakers in hun veilige villawijken, maar de inwoners van Zuid-Holland. Sinds december jongstleden zijn er grenscontroles ingevoerd, zogenaamd als onderdeel van het meest rigoureuze asielbeleid in de Nederlandse geschiedenis. Wat blijkt? Het is vooral veel gebaar, weinig daadkracht. Asielzoekers worden aan de grens niet geweigerd. Ze worden vriendelijk begeleid naar opvangcentra in Rotterdam, Den Haag en Delft, omdat de wet hen dat recht geeft. Nederland heeft zich nog steeds gecommitteerd aan EU-regels en het Vluchtelingenverdrag, waardoor we juridisch vastzitten in een systeem dat niet werkt. Zuid-Holland betaalt hiervoor de prijs. Het blijft dus voorlopig dweilen met de kraan open.
Zuid-Holland stevent af op een vergelijkbaar scenario als Zweden en België (2), waar no-go zones inmiddels helaas realiteit zijn. Ook in onze provincie zien we steeds meer eilandjes van segregatie ontstaan, midden in steden als Rotterdam, Den Haag en Delft. En het wordt alleen maar erger. Dankzij de spreidingswet worden Zuid-Hollandse gemeenten verplicht opvangplekken te realiseren. Zuid-Holland moet maar liefst 20.000 opvangplekken faciliteren, en zelfs provinciale gronden zijn niet veilig (3). Gemeenten die zich verzetten tegen rijksbeleid, zoals Westland, worden bestraft met sancties en negatieve berichtgeving uit de media. Dit heeft niets met democratie te maken; inspraak telt alleen als de uitkomst politiek wenselijk is. Iedereen voelt het resultaat: wijken veranderen ingrijpend, sociale spanningen lopen op, en de kloof tussen burger en overheid groeit. Helaas is kritiek op dit onderwerp taboe—wie het benoemt, riskeert publieke veroordeling, het verlies van zijn baan, of erger: juridische vervolging.
In sommige wijken voelen mensen zich vreemden in hun eigen straat. In steden als Den Haag, Leiden en Rotterdam voelen vrouwen zich steeds minder veilig. Ooit kon je onbekommerd over straat, nu zijn er no-go zones waar je 's avonds beter weg kunt blijven. De asielzoekers die zich in onze provincie vestigen, integreren amper tot niet. Veel van hen spreken geen Nederlands, vinden geen werk en belanden in de bijstand. Een direct gevolg is dat de druk op de sociale voorzieningen in Zuid-Holland toeneemt. Wachtlijsten voor woningen groeien, de zorgvraag stijgt, en het leefgenot voor de gewone inwoner gaat zienderogen achteruit. Onze provincie verdient beter dan dit.
Ik maak me zorgen over de toekomst van Zuid-Holland. Hoe lang accepteren we nog dat ons Zuid-Holland verdwijnt, dat onze veiligheid niet meer te garanderen is en dat de Nederlander op de tweede plaats komt? De realiteit verdwijnt niet door weg te kijken. Nederland is simpelweg te klein om de problemen van de hele wereld op te vangen. We hebben genoeg eigen uitdagingen die dringend aandacht vragen. Zuid-Holland kan en moet een signaal afgeven aan het Rijk. Geen halfslachtige maatregelen. Geen symbolisch beleid. Geen verzoek aan de EU of we alsjeblieft mogen stoppen met asielopvang via een opt-out. Zeg het Vluchtelingenverdrag simpelweg op. En als we toch bezig zijn, versnipper dan meteen het EU-recht. Alleen dan voorkom je dat Zuid-Holland een no-go zone wordt.
Seppe Bakker, commissielid FVD Zuid-Holland
1. https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2025/05/lagere-bevolkingsgroei-in-2024
