Provinciaal Pretpark | Column Robin Westdijk

Het mag na de laatste podcast van de fractie van Forum voor Democratie in de Provinciale Staten van Zuid-Holland wel duidelijk zijn dat er één politicus uit het verleden is die ik werkelijk serieus neem: wijlen Professor Wilhelmus Simon Petrus Fortuyn, beter bekend als Pim Fortuyn. Fortuyn was scherp, eloquent, erudiet en had een visie die vandaag de dag pijnlijk relevant is. Zijn boeken logen er niet om: De puinhopen van acht jaar paars, De verweesde samenleving, en natuurlijk Zonder ambtenaren. De overheid als ondernemer.

En dat laatste verdient extra aandacht. Niet zozeer om de inhoud, maar om de tragikomische realiteit waarin wij inmiddels verkeren. Fortuyn had het over minder ambtenaren en meer efficiëntie. Wat hebben wij gekregen? Meer ambtenaren en een provinciehuis dat meer wegheeft van een kinderdagverblijf dan een serieuze bestuursinstelling.

Wij subsidiëren kleuterspelletjes met belastinggeld!

Ik durf te stellen dat wij actief de infantilisering van het bestuur aan het subsidiëren zijn. Laat mij dat even uitleggen. Kort na mijn beëdiging kreeg ik een uitnodiging voor een serieuze introductiedag over ruimtelijke ordening. Ik verwachtte debatten, cijfers, beleidsstukken—u weet wel, serieus werk. Wat bleek? Wij gingen met blokken spelen. Letterlijk! Om 'inzicht te krijgen' in de 'ruimtelijke puzzel'.

En dat was nog maar het begin. Op de derde verdieping van het provinciehuis is een heuse 'spelletjes-afdeling'. Nee, ik verzin dit niet! Daar kunnen ambtenaren en Statenleden zich volledig onderdompelen in diepgaande bestuurlijke kwesties door middel van de volgende intellectuele uitdagingen:

• "Lozen en Hozen" – Een spel waarbij wij leren hoe wij belastinggeld overboord kunnen gooien;
• "Buurthelden" – Waarin wij ontdekken hoe wij in abstracte termen kunnen praten zonder iets concreets op te lossen;
• "Inclusie Energietransitie" – Want als wij de energietransitie maar inclusief genoeg maken, wordt die vanzelf rendabel toch?
• "Participatie Tafel" – Een meesterwerk van bestuurlijke innovatie, compleet met een regenboog aan kleurtjes. Want laten wij eerlijk zijn: niets beeldt ‘betrokkenheid’ en ‘burgerparticipatie’ zo goed uit als een tafel die eruitziet alsof een kleuter zijn doos waskrijtjes erop heeft geleegd.

En alsof dat nog niet erg genoeg is, zijn er thema-vergaderruimtes. Ik zou zeggen: ga even zitten, maar misschien doet u dat liever in een van de schommelstoelen die speciaal voor ambtenaren zijn aangeschaft. In deze 'creatieve' ruimtes vindt u onder andere:

• Een LHBTI-ruimte met een regenboogbankje, zodat iedereen kan zitten zonder gediscrimineerd te worden;
• Een ‘Naturalis’-kamer, waar de bestuurlijke fauna zich thuis voelt tussen een opgezette muskusrat en een plastic dinosaurus – een treffende symboliek voor beleid dat net zo prehistorisch is als de ideeën die daar worden besproken;
• Een ruimtevaart thema, compleet irrelevant voor de provincie Zuid-Holland. Maar hé, als we onze ambtenaren in beweging willen krijgen, is een raketlancering misschien de enige optie.

Dit alles wordt uiteraard gefinancierd met uw belastinggeld. Ambtenaren worden ingezet (of beter gezegd: betaald) om deze infantiele speeltuin te ontwikkelen. Of er worden externe bureaus ingehuurd om nog meer onzin te bedenken. Want waarom zou je belastinggeld investeren in infrastructuur, veiligheid of woningbouw als je er ook schommelstoelen en blokken voor kunt kopen?

De tragiek is dat ik niet eens meer verbaasd ben. Misschien moeten wij ons erbij neerleggen dat de overheid een veredelde peuterspeelzaal is geworden. Of beter nog: laten wij een spel verzinnen waarin ambtenaren leren hoe ze zichzelf kunnen wegbezuinigen. Al zal dat waarschijnlijk niet inclusief genoeg gevonden worden.

Robin Westdijk, Statenlid FVD Zuid-Holland