LEES HIER! Volledige speech Baudet over Oekraïne en militair-industrieel complex

Voorzitter,

Wie heeft er belang bij de voortslepende oorlog in Oekraïne? Waarom wordt er geen pad naar vrede gezocht? Is het wérkelijk verstandig, om elke paar weken weer miljarden aan belastinggeld naar Kiev te sturen?

Voorzitter, de aanvullende steunpakketten die we vandaag bespreken waren oorspronkelijk een hamerstuk. Dat betekent dat de Kamer er niet eens over wilde debatteren.

Zo’n beetje iedereen in de Nederlandse politiek, in de journalistiek, in de ambtenarij, in het bedrijfsleven…zo’n beetje iedereen lijkt deze krankzinnige oorlog blind te steunen.

Behalve wij.

Daarom hebben wij dit onderwerp ook onthamerd. Wij hebben gezegd: dit gaat zomaar niet. Terwijl Nederlanders hun boodschappen nauwelijks meer kunnen betalen, terwijl de benzineprijs een absolute recordhoogte bereikt, stuurt onze regering weer doodleuk 170 miljoen euro naar Kiev.

Hoezo!?

Maar helaas.

De zaal is weer vrijwel leeg. Zoals zo vaak wanneer de écht fundamentele zaken worden besproken.

Als er een relletje is, iets om gespeeld verontwaardigd over te doen, iets dat het NOS Journaal haalt…dan zit de Kamer vol.

Maar als het om wezenlijke dingen gaat zoals nu – dan zie je niemand.

Voorzitter, soms lijkt het alsof FVD de énige partij is die haar taak als vertegenwoordigers van de Nederlandse belastingbetalers serieus neemt.

Maar goed.

De vraag blijft staan. In wiens belang is deze oorlog? Niet in het belang van de Oekraïners. Niet in het belang van Europa. De oorlog is ook niet in het belang van Rusland, daarom blijft Poetin alsmaar oproepen tot vredesonderhandelingen, die echter door de NAVO continu worden afgewezen.

Is de oorlog dan wellicht in het belang van de NAVO? Of wellicht niet in het belang van de NAVO zélf, maar in het belang van de machten die daar weer achter schuilgaan?

Daar lijkt het inderdaad op. En omdat we vandaag spreken over het voorstel om nog maar eens 170 miljoen euro aan Nederlands belastinggeld te sturen naar Kiev - leek het me goed eens na te gaan waar dat geld zoal terechtkomt. Is dat inderdaad misschien bij machten die schuilgaan achter de Amerikaanse politiek, achter de NAVO?

Zoals ik zal toelichten in deze speech, blijkt deze zinloze, volstrekt onnodige, en door het Westen uitgelokte oorlog vooral een grote welvaarts-transfer te zijn, waarbij het geld van belastingbetalers via ogenschijnlijke ‘hulp’ of ‘steun’ aan een land dat feitelijk steeds verder in de put wordt geholpen, eigenlijk wordt overgeheveld naar de zakken van een kleine, cynische en op geld beluste elite.

Een medewerker van Blackrock, een van de grootste investeringsmaatschappijen ter wereld, formuleerde het onlangs treffend toen hij niet wist dat hij gefilmd werd door een verborgen camera en dacht vrijuit te kunnen spreken.

“Ukraine is good for business”, zo verklaarde hij, om te vervolgen (en ik citeer):

“Rusland blaast bijvoorbeeld een graansilo op. De prijs van tarwe gaat als een gek omhoog. Op dat moment pompen wij geld in de aandelen van tarweproducenten. Binnen een uur of twee gaan die aandelen omhoog en heb je miljoenen verdiend."

Voor de goede orde voegde hij daar nog aan toe:

"Het gaat er niet om wie de president is, het gaat erom wie de portemonnee van de president beheerst."

De medewerker van Blackrock liet in aanvulling daarop weten dat het omkopen van een Amerikaanse senator vrijwel “niets kost”. Een schijntje. Een peulenschil vergeleken met het geld dat je via corrupte politici kunt verdienen.

Welnu, voorzitter, laat uitgerekend dát bedrijf, Blackrock, nu zijn uitgekozen om samen met McKinsey en JP Morgan een zogeheten "wederopbouwfonds" voor Oekraïne te mogen beheren. De enorme hoeveelheden belastinggeld die afkomstig zijn van onder andere goedgelovige Nederlanders - die menen hiermee die arme Oekraïners te helpen - zullen dus door deze gigabedrijven worden uitgegeven.

Ik ben er niet gerust op.

Maar om hoeveel geld gaat het nu eigenlijk? Laten we daar eens mee beginnen.

Sinds de aanvang van de oorlog heeft Amerika meer dan 75 miljard dollar naar Kiev gestuurd, waarvan meer dan 45 miljard werd besteed aan militaire zaken zoals wapens en munitie.

Vanuit Europa is 55 miljard euro gestuurd; en tijdens de ‘Ukraine Recovery Conference’ afgelopen februari zegde Ursula von der Leyen nog eens 50 miljard euro extra toe - waarmee het totaal op ruim 100 miljard belastinggeld komt.

Volgens het gerenommeerde Kiel Instituut in Duitsland, zou daarmee in totaal meer dan 200 miljard dollar aan belastinggeld zijn uitgegeven aan ‘Oekraïne’.

Want, we zeggen wel ‘aan Oekraïne’, maar wat gebeurt er nou precies met dat geld? Onderzoeksjournalisten Max Blumenthal en Chay Bowes zochten het uit en presenteerden vorige week in de VN-Veiligheidsraad hun schokkende bevindingen. Ze vonden betalingen van bijvoorbeeld zomaar even 4,5 miljard dollar om Oekraïense staatsschulden te betalen. Ze gingen kijken: wie had nou oorspronkelijk aan Oekraïne geleend? Van wie waren die schuldpapieren?

Van de investeringsmaatschappij genaamd Blackrock.

Juist, datzelfde Blackrock. Heel interessant.

Zo wordt het geld van de Amerikaanse belastingbetaler dus via politici waarover Blackrock-medewerkers zélf zeggen dat ze corrupt en omkoopbaar zijn, gebruikt om schulden af te betalen die Blackrock zélf - tegen hoge rentes - is aangegaan met een land dat, door datzelfde Blackrock, wederopgebouwd mag worden.

Dit is textbook corruptie. En niemand behalve de PVV is in de zaal hè? Dit is echt groot en gebeurt nu in de wereld. Het gaat over tientallen honderden miljarden en er is niemand aanwezig. Verbijsterend.

Hunter Biden, de zoon van Joe Biden, ontving al vóór de oorlog 50.000 per maand van een Oekraïens energiebedrijf, Burisma. Toen de Oekraïense aanklager besloot het bedrijf te gaan onderzoeken op corruptie, dreigde Joe Biden, destijds vice-president, een miljard dollar aan Amerikaanse hulp in te houden als de aanklager niet werd ontslagen. Hij werd inderdaad ontslagen en Biden pochte in 2018 live op tv over dit succes. Biden zei dat hij tegen de toenmalige Oekraïense president had gezegd: "Als de aanklager niet wordt ontslagen, krijg je het geld niet."

Belastinggeld dat zogenaamd werd gegeven aan Oekraïne kwam eveneens terecht op de bankrekeningen van Canadese televisiestations, pro-NAVO denktanks in Polen en zelfs bij diverse boerenbedrijven in Afrika. Tientallen miljoenen gingen naar private equity bedrijven, en zelfs werd een betaling aangetroffen van één miljoen dollar aan een particuliere ondernemer in Kiev.

Allemaal geld dat - onder de vlag van ‘hulp aan Oekraïne’ - feitelijk terechtkomt in de zakken van private bedrijven en individuen, die in ruil daarvoor oorlogspropaganda verspreiden en corrupte politici in het zadel houden.

Voorzitter,

Onlangs werd het Amerikaanse defensiebudget voor 2024 vastgesteld. Weet u wat het totale bedrag is?

Bijna duizend miljard dollar.

Dat is zo’n 2.5 miljard per dag, inclusief weekends.

Meer dan 100 miljoen per uur.

Dit geld - en ik blijf het zeggen: dit is belastinggeld - gaat naar de grote wapenfabrikanten, waar politici vervolgens weer lucratieve baantjes kunnen krijgen. Dat zal ik onderbouwen.

Neem Tony Blinken, de Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken onder Obama. Direct na zijn ambtstermijn zette hij een adviesbureau op - WestExec - dat zich specialiseerde in het binnenhalen van overheidscontracten, bijvoorbeeld voor de precisieraketten van Boeing.

Zoals onderzoeker Max Blumenthal in de VN-Veiligheidsraad verklaarde, had Blinken daar bij WestExec ook interessante mede-eigenaren. Te weten:

• Avril Haines, directeur van de nationale inlichtendiensten van de VS.
• David Cohen, de onderdirecteur van de CIA.
• Jen Psaki, de voormalig perschef van het Witte Huis.

Allemaal mensen met dubbele petten. Eerst starten ze oorlogen, vervolgens geven ze belastinggeld uit aan wapens, en ondertussen ontvangen ze over datzelfde belastinggeld riante bonussen via private bedrijven die dit belastinggeld mogen uitgeven.

Ook de huidige minister van Defensie van de VS, Lloyd Austin, is met deze draaideur verbonden. Hij beslist in zijn huidige functie over miljardencontracten voor onder andere wapengigant Raytheon, maar blijkt tevens voormalig bestuurslid van ditzelfde Raytheon.

Linda Thomas-Greenfield, de Amerikaanse ambassadrice bij de VN, blijkt ondertussen senior counsel bij de Albright Stonebridge Group, een bedrijf dat overheidscontracten afsluit met wapenfabrikanten.

Het zijn enkele voorbeelden van wat het militair-industrieel complex wordt genoemd.

Dit is de Amerikaanse oorlogsindustrie: een baantjescarrousel van aan de ene kant politici die honderden miljarden uitgeven aan wapens, en aan de andere kant superinvesteerders zoals Blackrock en wapenbedrijven zoals Raytheon waar diezelfde mensen baantjes hadden, hebben of krijgen.

Oorlog als verdienmodel. Cynisch. Doodeng. Maar waar. Onomstotelijk aangetoond vorige week in de VN-veiligheidsraad. En ik zeg het nogmaals: de zaal is LEEG. Behalve de Party of Freedom zit hier niet één politieke partij - dit vinden ze niet belangrijk genoeg. Wel als ze met een quote het journaal kunnen halen, maar dit niet. Ze zijn er niet. En wat verbaast het mij, dat de linkse partijen hier niet zijn en dat de linkse pers zich stilhoudt hierover. Terwijl, in de tijd van de Irak-oorlog van George W. Bush was hier nog oog voor. Voor de oliebedrijven van Dick Cheney en anderen, die nadat ze een oorlog waren begonnen en honderdduizenden mensen hadden vermoord daar eens even ongelooflijke winsten gingen opstrijken. Maar nu, nu Amerika namens globohomo een oorlog is begonnen in Oekraïne, nu is iedereen stil.

Een onthullend rapport van het gerenommeerde Quincy Institute for Responsible Statecraft liet ondertussen zien hoe deze miljardenindustrie achter de schermen ook allerlei denktanks uit de grond stampte waarvanuit zogenaamde ‘experts’ vervolgens in de media weer olie op het vuur konden gooien en zo probeerden om al die Amerikaanse oorlogen weer verder te laten escaleren.

Ook in Nederland ken ik zo wel een paar gasten die voortdurend met hun handeltje bij BNR Nieuwsradio mogen aanschuiven en daar waarschijnlijk dik voor betaald krijgen door onduidelijke partijen met onduidelijke belangen.

En heeft iemand er ondertussen weleens aan gedacht wat de gevaren zijn van het overspoelen van een diep corrupt land als Oekraïne - dat gelegen is, nota bene, in de achtertuin, van Europa - met al die wapens?

Sinds februari 2022 deelden de Oekraïense autoriteiten tienduizenden, honderdduizenden raketten, geweren, granaten en munitiepatronen uit onder de bevolking.

"Alleen al bij één incident”, aldus Chay Bowes, een onderzoeksjournalist die zich in dit onderwerp specialiseerde, “alleen al bij één incident, op 6 km van het centrum van Kiev, werden duizenden wapens uitgedeeld aan iedereen die ze maar wilde hebben. Ongeveer 18.000 draagbare geweren en pistolen met munitie werden uitgedeeld aan ongetrainde burgers.”

Denk nu eens na over de gevolgen als die wapens in verkeerde handen vallen, en via de zwarte markt ergens anders weer opduiken.

Eén enkel antivliegtuigwapen zou onze complete samenleving kunnen ontwrichten als de verkeerde mensen zich opstellen in de buurt van een Europees vliegveld dat gebruikt wordt voor burgerluchtvaart.

Toen de IRA in Groot-Brittannië werd ontmanteld, had het slechts 1.000 geweren, zeven luchtdoelraketten, twee dozijn zware machinegeweren en twee ton Semtex-explosieven.

Dit relatief kleine arsenaal vormde reeds een existentiële dreiging voor de Britse staat.

Stel je de recente rellen in Frankrijk eens voor indien enkele van die naar Oekraïne gezonden wapens bij de opstandelingen terecht zouden komen. In de banlieues werd al militaire uitrusting gebruikt tegen de politie. De veiligheid van Europeanen komt echt ernstig in gevaar door de roekeloze, onafgebroken wapenleveranties aan het übercorrupte Oekraïne.

We dragen bij aan de creatie van een onmetelijk arsenaal aan illegaal wapentuig in Europa, met mogelijk desastreuze gevolgen voor de veiligheid van onze burgers.

We slopen onze economie, door onze energie-infrastructuur uit te hollen en de export naar een van onze grootste afzetmarkten, Rusland, stop te zetten.

We sturen miljarden naar een eeuwigdurende oorlog die ons en allen in ons continent, inclusief de Oekraïners, in zoveel ellende stort.

Het zijn miljarden die niét terechtkomen bij Oekraïners, maar bij het militair industrieel complex, dat zichzelf verrijkt met ons belastinggeld en steeds meer macht en invloed verwerft over een steeds corruptere politieke klasse.

Voorzitter,

Toen de Amerikaanse president Dwight Eisenhower aftreedde in 1961, hield hij een wereldberoemde afscheidsspeech. Je zou verwachten dat de voormalig supreme commander van de geallieerden een militarist zou zijn. Dat hij zou inzetten op het leger, op oorlog.

Maar het tegendeel bleek het geval.

Eisenhower waarschuwde voor het fanatieke militarisme, het haviken-gedrag dat zich eigen lijkt te hebben gemaakt van de Amerikaanse maatschappelijke instituties, met name de overheidsinstituties. Havikengedrag dat we nu nog steeds bij alle Amerikaanse presidenten zien, met uitzondering van Donald Trump.

Maar Eisenhower’s waarschuwing betrof meer dan alleen buitenlandse politiek. Hij zag ook een groot gevaar voor de binnenlandse politiek. De dreiging van het militair industrieel complex.

En mind you, in 1961 was het defensiebudget van de Verenigde Staten naar verhouding tot de andere overheidsuitgaven en de economie, de helft van wat het nu is. Maar toen al ging er meer geld om in de defensie-industrie dan de rest van de Amerikaanse economie. Toen al ging er meer geld om in de oorlogsindustrie dan in de gehele overige Amerikaanse economie.

Tegenwoordig is de Amerikaanse defensieindustrie verhoudingsgewijs twee keer groter dan toen. In 2020 ontving Lockheed Martin zelfs meer subsidie dan het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken.

Meer geld voor wapens dan voor diplomatie.

Eisenhower begreep dat dit een probleem zou vormen. Dat Amerika ten prooi dreigde te vallen aan een machtsgreep. Ik citeer:

“Deze samenvoeging van een immens militair establishment en een enorme wapenindustrie, dus ambtenaren en politici met wapenproducenten, is volstrekt nieuw in Amerika. De invloed hiervan - economisch, politiek en zelfs spiritueel - is in elke stad te voelen, in elke lokale overheid, in elk onderdeel van onze staat….

“In de regeringsraden”, zo ging hij verder, “moeten we waken voor het verwerven van ongerechtvaardigde invloed, gewild of ongewild, door het militair-industrieel complex. De mogelijkheid van een rampzalige opkomst van misplaatste macht bestaat en blijft helaas bestaan.”

“​​Samen moeten we leren hoe we niet met wapens het verschil kunnen maken, maar met verstand en fatsoenlijke bedoelingen. Omdat deze noodzaak zo scherp en duidelijk is, moet ik bekennen dat ik mijn officiële verantwoordelijkheden op dit gebied neerleg met een duidelijk gevoel van teleurstelling. Als iemand die getuige is geweest van de gruwel en het aanhoudende verdriet van oorlog - als iemand die weet dat een nieuwe oorlog deze beschaving, die zo langzaam en pijnlijk is opgebouwd gedurende duizenden jaren, volledig zou kunnen vernietigen - zou ik willen dat ik vanavond kon zeggen dat een duurzame vrede in zicht is.”

Maar zo’n vrede was dus niet in zicht.

Slechts één president, de opvolger van Eisenhower, had het lef om te proberen hier iets aan te doen. John F. Kennedy. De CIA zou volgens hem moeten worden ontbonden. Hij weigerde om de Sovjet-Unie aan te vallen en om door middel van een false flag een inval in Cuba te rechtvaardigen.

Het was in die tijd dat de CIA voor het eerst een false flag ontwikkelde waarbij vliegtuigen in gebouwen zouden vliegen, wat aanleiding zou zijn tot het aanvallen van Cuba. Dit wordt door niemand weersproken, dit komt uit officiële CIA-documenten.

In 1963 probeerde Kennedy vervolgens daadwerkelijk een einde te maken aan de Koude Oorlog. Hij probeerde de internationale verhoudingen te normaliseren en stuurde diplomaten met die opdracht op pad. En juist op die dag, toen de diplomaten waren vertrokken uit Washington om een vredesvoorstel te bespreken met de Sovjet-Unie, op die dag werd Kennedy in koelen bloede vermoord.

Toeval? Een eenling? We weten het nog steeds niet precies. De regering-Biden heeft eveneens vorige week, toen al deze informatie over corruptie in de VN-veiligheidsraad werd besproken, ik herhaal, het is een onderwerp dat kennelijk geen enkel Kamerlid interesseert, so be it. De regering-Biden heeft vorige week, toen al deze onthutsende infromatie over corruptie uitkwam, verklaard de laatste niet-vrijgegeven documenten rondom de moord op JFK voor altijd geheim te willen houden.

Het is verbijsterend. Het gebeurt voor onze ogen, we zien het elke dag: het militair industrieel complex is nog altijd springlevend. Het bepaalt de koers van de politiek, het beslist over duizenden mensenlevens. De Amerikaanse en Europese oorlogshitsers hebben, onverrassend, er alles aan gedaan om vredesonderhandelingen in Oekraïne te saboteren.

Onomstotelijk is inmiddels bewezen dat Kiev en Moskou in maart 2022 - na een maand van schermutselingen - dat Poetin en Zelensky een vredesovereenkomst hadden opgesteld. Met een potlood had een hoge functionaris van de regering-Zelensky akkoord gegeven. Ook Rusland was akkoord. Direct doken de Britten en Amerikanen er bovenop. Boris Johnson vloog meteen naar Kiev.

De oorlog moest doorgaan. Nooit zouden we onderhandelen. De meest absurde eisen werden vanuit Amerika geformuleerd - eisen waar geen enkel normaal land ooit mee akkoord zou gaan. Met andere woorden, deze oorlog moest en zou vanuit Amerika doorgaan, voor altijd.

En vandaag heb ik uitgelegd waarom. Welke perverse belangen hierachter schuil gaan. Hoe er dag in dag uit, niet alleen voor Oekraïne nu maar in het verleden in Irak, Afghanistan, Libië, alle bloedbaden van het Amerikaanse militair-industrieel complex, hoe daar slachtoffers moeten vallen voor deze cynische praktijken achter de schermen.

En tot slot, voorzitter, heb ik hiermee uitgelegd waarom Forum voor Democratie vandaag tegen deze zoveelste honderden miljoenen aan Nederlands belastinggeld voor het in stand houden van deze oorlog in Oekraïne zullen stemmen.

Dankuwel.