Decentralisatie en de menselijke maat

Sinds de jaren tachtig is ons land in de ban van ‘schaalvergroting’. De menselijke maat, de behapbare orde werd opeens geframed als ‘kneuterig’. Kleine, intieme scholen moesten opgaan in onderwijsfabrieken. Zelfstandige zorgverleners en ziekenhuizen moeten uit naam van ‘efficiëntie’ fuseren tot zorgmolochen. Ook trok een golf van fusies door gemeenteland. Van een land met ruim 1.100 gemeenten krompen we - ondanks enorme bevolkingsgroei - naar een land met slechts 355 gemeenten.

De managers grepen de macht. Maar de mensen verloren de greep op hun leven. Schaalvergroting leidt tot verlies aan identiteit. Tot vergadercultuur, bureaucratisering en enorme overhead. De gedachte dat schaalvergroting tot economisch gewin zou leiden, is een van de grootste bestuurlijke mythes van onze tijd. 

Mede daarom zijn we sceptisch over de inmenging van landelijke politieke partijen in de gemeentepolitiek. Gemeentepolitiek moet vooral gemeentelijk zijn. Gemeenten krijgen dus meer ruimte om binnen de eigen verantwoordelijkheid eigen keuzes te maken, ook als dat leidt tot verschillen tussen gemeenten. Minder bestuurlijke regels moeten meer maatwerk mogelijk maken.

FVD wil:

1. De menselijke maat als uitgangspunt van het openbaar bestuur.
2. Gezonde scepsis ten aanzien van schaalvergrotingen en fusies bij scholen, zorginstellingen, ziekenhuizen of politiebureaus.
3. Geen gedwongen samenvoegingen van gemeenten; gemeentefusies die zonder burgerraadpleging zijn doorgevoerd, terugdraaien
4. Lokale politiebureaus en lokale ziekenhuizen.
5. De menselijke maat behouden, ook in de stedenbouw.